"Θεωρώ έγκλημα να αγοράζεις κάποιος ζώο στην Ελλάδα, ενώ υπάρχουν τόσα αδέσποτα!"
Στο πρώτο μέρος της συνέντευξης το είχα αναφέρει, ένα από εκείνα που μου αρέσουν στην Τζόυς είναι πως είναι φιλόζωος, έχει και αυτή τετράποδη ψυχή!
Καλύτερα ας μην αναλωθώ γράφοντας ανούσιους προλόγους, δεν έχει νόημα... Θα πω ένα μονάχα πράγμα, πως είναι σπάνιος Άνθρωπος!
Μεγάλωσα μαζί με ζώα, σαν λίγα παιδιά της γενιάς μου τότε- γιατί τότε δεν ήταν ευρέως διαδεδομένο. Και οι γονείς μου είχανε πάντα ζώα ως παιδιά και ως μεγάλοι, και έτσι μεγάλωσα έχοντας μάθει να αγαπάω τα ζώα.
Πες μου μια δυνατή εμπειρία που είχες με κάποιο ζώο
Ο χαμός και των δύο σκυλιών μου, και του σκυλιού μου που το έχασα τελειώνοντας το σχολείο και του σκυλιού μου που το έχασα πέρσι ήταν πολύ επώδυνος. Ειδικά το τελευταίο μου ήτανε… Ένας Κεφαλλονίτης, ένας κόπρος! Tον είχα φέρει από την Κεφαλλονιά, τον είχαμε βρει μωρό. Τον είχαμε χτυπήσει με το αυτοκίνητο, γιατί τον είχανε πετάξει μωρό μες το δρόμο, και τον πήραμε ξυστά. Δεν έπαθε κάτι τελικά το σκυλί, ευτυχώς . Ήτανε φοβερή περιπέτεια, γυρίζαμε από μπάνιο, στη μέση του πουθενά, μέσα σε χωράφια και ξαφνικά μου λέει ο δικός μου «Κάτι χτύπησα νομίζω». Κατεβαίνουμε σαν τους μουρλούς και βλέπω ένα μπεζ πλασματάκι μια σταλιά! Λίγο αίμα είχε στο πηγούνι, αλλά απλώς είχε γδαρθεί. Ε εκεί βλέπεις όλο το μεγαλείο της ελληνικής υπαίθρου και της Ελλάδας γενικότερα. Eυτυχώς είχα κάνει τηλεόραση και για αυτό μου είπανε που θα βρω κτηνίατρο, γιατί αν δεν είχα κάνει και αυτό πολύ θα παιζότανε… Πήγαμε να δούμε τι έχει το σκυλί, το ψηλάφισε μια συμπαθέστατη κοπέλα στο Ληξούρι, δεν θυμάμαι το όνομα της, και μου λέει κανονικά το σκυλί πρέπει να κάνει ακτινογραφία, αλλά δε θα βρεις να σου κάνουνε πουθενά εδώ έχουμε μόνο για ανθρώπους! Αυτό έγινε 13 χρόνια πριν.
Και αυτός ο κακομοίρης, λοιπόν συνήλθε, πήρε και το όνομα της πατρίδας της γιατί τον βρήκαμε στο Ξι στην Κεφαλλονιά. Μετά από 14 χρόνια χτύπησε το ποδαράκι του κάποια στιγμή ανεβαίνοντας τον καναπέ. Του έκανα ακτινογραφία και ανακαλύπτω ότι όλο του το πόδι ήτανε φαγωμένο από καρκίνο… Και οι επιλογές μου ήτανε ή ακρωτηριασμός ή ευθανασία… Δεν νομίζω πως έχω πάρει πιο δύσκολη απόφαση στη ζωή μου.
Και τι έκανες;
Το έψαξα πάρα πολύ καλά. Το σκυλί είχε ελάχιστες ελπίδες να γλιτώσει, δηλαδή θα του έκοβα το πόδι και αυτό θα ζούσε κανένα δυο μήνες ακόμη γιατί αυτό είχε κάνει σίγουρα μετάσταση… Τον πήρα αγκαλιά και του τραγούδησα τα τραγουδάκια του και κοιμήθηκε στην αγκαλίτσα μου…
Αυτό δεν θα σβήσει πότε από τη ζωή μου, ποτέ από το μυαλό μου, ποτέ! Και τώρα που στο λέω τα έχω μπήξει ήδη!
Εγώ πιστεύω πολύ στην ευθανασία και για τους ανθρώπους και για τα ζώα. Νομίζω πως ήταν σωστή η απόφαση μου, δηλαδή δεν είχα εναλλακτική. Ήταν και παππούλης, ήτανε στα 14 ο καημένος. Ουφ πες άλλο! Δεν μπορώ! Φτάνει!
Περνώντας τόσες ώρες στο θέατρο και στα τηλεοπτικά πλατό, πως κατάφερνεις να συνδιάζεις τόσες ώρες δουλειάς και να φροντίζεις ταυτόχρονα ένα ζώο;
Είναι δύσκολο, αλλά άλλοι κάνουν και παιδιά και το συνδυάζουν! Κοιτάω αν είναι να λείψω πάρα πολλές ώρες να είναι κάποιος εκεί. Ή να το αφήσω με παρέα, ή να ρθει παρέα να το βρει, ας πούμε… Να μην είναι το σκυλί πάρα πολλές ώρες μόνο του. Να είναι πάντα μέσα στο σπίτι το σκυλί, δεν το συζητώ αυτό, και για το δικό του το καλό και για το καλό του σπιτιού. Και να του πατσίζω τις ελεύθερες μου ώρες με πολύ παιχνιδάκι και πολύ φροντίδα. Κοιτάω να το αφήνω μόνο όσο λιγότερο μπορώ. Δεν θα αναλάμβανα περισσότερες δουλειές από όσες θα μπορούσα!
Μίλησε μου λίγα για την υιοθεσία της μικρής Τζίνας!
Εγώ όταν έχασα το σκυλί μου έχασα ένα πολύ μεγάλο στήριγμα μου, έμεινα πάρα πολύ μόνη μου και τον είχα πολύ κολλητό. Έχασα τον κόσμο. Μου φαινόταν το σπίτι μου ότι είναι νεκροταφείο. Εν πάση περίπτωση κάποια στιγμή βρέθηκα στη Νάντια
Μου ήρθε μία τρέλα που την είδα! Δεν έχω δει πιο κακομοίρικο βλέμμα, σε σημείο που σε εκμεταλλεύεται φριχτά όπως καταλαβαίνεις! Δεν μπορείς να τη μαλώσεις ποτέ γιατί έχει αυτό το κλαμένο μάτι που νιώθεις ενοχές, ό,τι και να κάνεις. Έγινε μια υποτυπώδης γνωριμία στη πλατεία της Νέας Σμύρνης και αυτή με το που με είδε ανέβηκε στο κεφάλι μου και άρχισε να μου δίνει φιλάκια και εντάξει, ήταν ένας κεραυνοβόλος λεσβιακός έρωτας.
Πόσα είχες στη ζωή σου;
Πάρα πολλά, αναρίθμητα. Σκύλους είχα επισήμως τρεις.
Πως βλέπεις εκείνους που αγοράζουν ζώα και δεν υιοθετούν;
Τα αγαπώ όλα τα ζώα, και τα καθαρόαιμα και τα μη, αλλά το θεωρώ έγκλημα στην Ελλάδα να αγοράζεις ζώο. Ξέρω πως υπάρχουν σκυλιά που είναι για παιδιά για παράδειγμα, όπως τα Λαμπραντόρ, αλλά και πάλι μπορείς να βρεις ένα κοπράκι με το χαρακτήρα που θέλεις, που να είναι φιλικό με τα παιδιά. Δεν βρίσκω δικαιολογία!
Αν είχες απέναντί σου έναν άνθρωπο που στεκόταν έξω από τη βιτρίνα ενός petshop, τι θα του έλεγες για να μην αγοράσει ζώο αλλά να υιοθετήσει;
Το έχω κάνει ήδη πάρα πολλές φορές, έχω πει σε πάρα πολλούς ανθρώπους πως είναι μεγάλη αμαρτία, να μην το κάνουν και θα τους βρω έγω ό,τι σκυλί θέλουν! Μια βόλτα να πας στη φιλοζωική θα τρελαθείς, εγω δε θα μπορούσα να πάω να διαλέξω ποτέ, γιατί δεν ξέρεις ποιο να πάρεις, τα θες όλα! Και πολύ χαίρομαι που πολλά petshops όπως η Φωλιά του Τσίνοσταμάτησαν να πωλούν ζώα, και προσπαθούν να βρουν σπίτι σε αδέσποτα. Έπειτα ένα αδέσποτο είναι ένα τόσο ιδιαίτερο ζώο, έχει τόσο ιδιαίτερο χαρακτήρα, θέλει τόσο κόπο να το κερδίσεις και να σε κερδίσει σαν να είναι το προξενιό με τον κεραυνοβόλο έρωτα, τέτοια διαφορά!
Σίγουρα! Και δεν μοιάζει με κανένα άλλο!
Ακριβώς! Άσε δε πόσα ράτσας και πληρωμένα χρυσά γίνονται αδέσποτα, όπως η Τζινούλα. Η Τζινούλα είναι ράτσας.
Τι ράτσα είναι;
Είναι σεγκούτσι ιταλιάνο. Είναι κυνηγόσκυλο, ειδικό για λαγούς, η οποία προφανώς ήταν κροτοφοβική και έφαγε σουτ! Την κράτησε για αναπαραγωγή μια δυο φορές και έπειτα βρέθηκε πεινασμένη, γκαστρωμένη και κακοποιημένη. Η Τζίνα ήταν έγκυος και δεν πήγαινε να φάει, σκέψου τι φόβο είχε! Βέβαια ήτανε πολύ τυχερή που την αμολύσανε , γιατί ξέρουμε πολύ καλά τι κάνουν οι κυνηγοί σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ή
τα κρεμάνε ή τα πυροβολούν.
Γιατί πιστεύεις ο Έλληνας κακοποιεί τα ζώα;
Γιατί έτσι έχει μεγαλώσει. Γιατί ότι έχει λιγότερη δύναμη από αυτόν μπορεί να το συνθλίψει. Γιατί πετάει χειροβομβίδες για να μην ψαρέψει, για αυτό δεν έχουμε βυθό. Γιατί είμαστε κάφροι! Γιατί όλα είναι υπό μας και η φύση μας υπηρετεί… Χέζουμε παντού αρκεί να μην είναι έξω από την πόρτα μας!
Στο εξωτερικό πιστεύεις είναι καλύτερα τα πράγματα;
Πιστεύω ότι τα σέβονται πολύ περισσότερο τα ζώα βέβαια! Με αρρωσταίνει λίγο η εικόνα της αποστειρωμένης πόλης που δεν υπάρχει ούτε μισή γάτα παρά μόνο μία με λουρί που μπαίνει σε ένα σπίτι, αλλά από την άλλη δεν υπάρχουν ζώα που υποφέρουν. Εκεί ο μέσος όρος ζωής του αδέσποτου είναι τρία χρόνια. Το Λονδίνο έχει το άλλο πάρα πολύ διασκεδαστικό, δεν βλέπεις γάτες στο δρόμο και βλέπεις αλεπούδες!
Πως θα αντιδρούσες αν περνούσες από κάπου και έβλεπες κάποιον να ξυλοκοπεί ένα σκυλί;
Μην το συζητάς! Έχω παίξει μπουνιές! Έχω κάνει φασαρία για σκυλί που το βλέπω στο μπαλκόνι πολλές μέρες συνέχεια. Δεν μπορώ να είμαι πολιτισμένη όταν δω κάποιον να χτυπάει ζώο, δεν ελέγχομαι, παθαίνω τρέλα, είναι το πιο ευαίσθητο σημείο μου, μου γυρνάει το μάτι, παθαίνω υστερία.
Τι άποψη έχεις για το κυνήγι;
Είναι κάτι το οποίο δεν μπορώ να αντιληφθώ! Δεν το χωράει η λογική μου αυτό το αρχέγονο ένστικτο. Μου φαίνεται αδιανόητο. Κάτι μάλλον υπάρχει που εγώ δεν μπορώ να το κατανοήσω. Γιατί πρέπει να γίνεται αυτό ειδικά τώρα που δεν το κάνουμε και για να φάμε; Οι κυνηγοί είναι πάρα πολλοί και έχουν αυτό το αρχέγονο που εμένα μου φαίνεται καφρίλα. Και οι Εγγλέζοι βέβαια που είναι οι πιο «πολιτισμένοι» σ ‘ αυτά τα θέματα έχουν αυτό το ελεεινό κυνήγι της αλεπούς από πεντακόσιους σκύλους μέχρι να χάσει τις δυνάμεις τις… Αν είναι δυνατόν! Και που στις μέρες μας υπάρχουν ακόμη ταυρομαχίες, τι να λέμε τώρα! Δεν υπάρχει πράγμα που να με φρικάρει περισσότερο από την ταυρομαχία! Σχεδόν χαίρομαι όταν τους χτυπάνε!
Είσαι χορτοφάγος ή όχι;
Δεν θα σου πω ψέματα, όχι δεν είμαι χορτοφάγος. Αλλά είμαι και άνθρωπός που δεν ασχολείται και με το φαΐ του, ό,τι βρει μπροστά του τρώει! Δεν είμαι πολύ του υγιεινού… Θα ήθελα να είμαι vegetarian, πολύ ζηλεύω, αλλά θέλει και μία συνέπεια το να είσαι vegetarian. Μ’ αρέσουν οι Αμερικανοί που λένε I will not eat anything with a face, αλλά εντάξει… Δεν είμαι και των άκρων, καταλαβαίνω ότι κάποια ζώα έχουνε μεγαλώσει για αυτό το λόγο, τι να γίνει τώρα! Και τις αγκινάρες τις λυπάμαι ας πούμε, τι νομίζεις το φυτό δε φρικάρει; The secret life of plants... εκεί να δεις ζουμί που έχει! Αλλά όχι ακρότητες ρε παιδί μου…
Τι πρότυπα είχες μικρή; Τι σκεφτόσουν πως ήθελες να γίνεις μεγαλώνοντας;
Άσχετά πράγματα, το πρώτο που ήθελα να γίνω ήταν κτηνίατρος. Μετά κατάλαβα ότι με το που θα δω αίμα θα πέσω ξερή. Αλλά αν άλλαζα τώρα καριέρα, το πρότυπο μου είναι η Victoria Stilwell και θα ήθελα να είμαι αυτή!
Προτιμώ οτιδήποτε έχει καλή πρόθεση, αν είναι και το ραδιόφωνο, ακόμη και το ραδιόφωνο! Οτιδήποτε είναι αγνών προθέσεων, που δεν πάει να γίνει αρπαχτή και δεν πάμε να μπαλώσουμε μια τρύπα και κάνουμε κάτι γιατί υπάρχει όραμα όπως λέει και ο Μπέζος. Μ’ αρέσουν οι δουλειές με όραμα!
Ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο;
Όλα του Oscar Wilde, μέχρι τον Charles Bukowski και τον CarlosCastaneda. Επίσης είμαι πάρα πολύ άρρωστο junkie με τον Steven King, έχω ό,τι έχει γράψει. Έχω διαβάσει πάρα πολύ Dostoyevsky. Και είμαι άρρωστη-με έχει κολλήσει η Λουιζίδου- με τον Harry Potter!
Αγαπημένη ταινία;
Τα 101 σκυλιά της Δαλματίας! Ειδικά, εκείνη η σκηνή στο τέλος που είναι το ζευγάρι με τα πεντακόσια ζώα... Αυτό θα θέλα να ζήσω! Αλλά σα ρόλο θα ήθελα να παίξω την Κρουέλα!
Αυτή θα ήταν και η επόμενη μου ερώτηση…Υπάρχει κάποιος ρόλος που ονειρεύεσαι να παίξεις και δεν έχει συμβεί ως τώρα;
Στη δουλειά μου πρέπει να είσαι πάρα πολύ βούρλο για να ονειρεύεσαι να παίξεις κάτι, γιατί το θέμα είναι τι δυνατότητες θα σου δοθούν. Δεν κάνω παραγωγή και ό,τι μου προτείνουνε θα το επιλέξω προσεκτικά, δεν έχω όνειρα. Την Κρουέλα πάντως θα ήθελα να την παίξω! Θα ήθελα επίσης να παίξω το ρόλο της Μeryl Streep στο The Devil Wears Prada, ας πούμε. Θα ήθελα να παίξω μία πολύ κακιά.
Τώρα που είπες πως είσαι άνθρωπος μάλλον ήπιος και πως θα ήθελες να παίξεις κάποια πολύ κακιά… Στο Καφέ της Χαράς που έπαιζες εκείνη τη χαζούλα το άντεχες;
Τη λάτρευα τη Σταυρούλα. Η Σταυρούλα, θέλω να σου εξηγήσω ότι δεν ήτανε χαζή, ήτανε απλώς ερωτευμένη, και όταν είσαι ερωτευμένος είσαι ηλίθιος. Το είχα εξηγήσει και στο Χάρη Ρώμα που αυτός έγραψε το ρόλο…
Τι σχεδιάζεις για το μέλλον;
Δε σχεδιάζω τίποτα απολύτως, γιατί ζωή είναι αυτό που μας συμβαίνει όταν εμείς κάνουμε άλλα σχέδια…
Θεά η Τζόυς! Μακάρι να ακολουθούσαν όλοι οι άνθρωποι το παράδειγμα της και να υιοθετούσαν ένα ζωάκι αντί να αγοράσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒεβαια σε ένα σημείο δεν συμφωνώ εντελώς. Στο σημείο που λέει πως η ευθανασία είναι καλύτερη επιλογή από τον ακρωτηριασμό. Βέβαια εξήγησε η γυναίκα πως θα είχε κάνει μετάσταση και δεν είχε άλλη επιλογή οπότε η απόφαση της ήταν ενδεχομένως σωστή. Από προσωπική εμπειρία με σκύλο που είχε όγκο στο ποδαράκι του (αλλά δεν είχε κάνει ευτυχώς μετάσταση), όταν ακρωτηριάστηκε το πόδι, το σκυλί έγινε μια χαρά και κέρδισε 6 χρόνια ζωής όπου πέθανε πια από γηρατιά αφού είχε φτάσει 15μιση ετών. Τα σκυλιά είναι πολύ ευπροσάρμοστα ζώα και συνηθίζουν γρήγορα να κινούνται με 3 ποδαράκια, αρκεί να τα διευκολύνεις σε κάποια βασικά πράγματα όπως πχ να βάλεις τα μπολάκια με το νερό και το φαγητό του κάπου πιο ψηλά για να μην χρειάζεται να σκίβει, και να έχει πολύ αγάπη από την οικογένεια του!:)